Monday, November 14, 2011

Tuesday, November 8, 2011

Redemption Song | Playing For Change


Enjoy the food vibes!

Monday, October 17, 2011

Monday, August 29, 2011

UNPRODUCTIVE?!




PAGTIKIM SA DATING BISYO










Wasak na wasak.. Walang mapagkasunduang tugtugin..

Wednesday, July 27, 2011

LIKE A BOSS!!


Saturday, July 16, 2011

ZOMBIES!!!!!


Mabuti na ang handa!!
Galing dito ang image shit

Wednesday, July 13, 2011

Solar Fuckin' System!

Fuck Yea!

Tuesday, July 12, 2011

Kiss me quick..



Abby : WTF..

Kiss Me Quick!

Thursday, June 30, 2011

THE LEGEND

You may not be her first, her last, or her only.
She loved before she may love again.
But if she loves you now, what else matters?
She's not perfect - you aren't either, and the two of you may never be perfect together.
but if she can make you laugh,
cause you to think twice, and admit to being human and making
mistakes, hold onto her and give her the most you can.
she may not be thinking about you every
second of the day, but she will give you a part of her that
she knows you can break - her heart.
So don't hurt her, don't change her,
don't analyze and don't expect more that she can give.
Smile when she makes you happy, let her know when she makes you mad,
and miss her when she's not there..


-BOB MARLEY

Tuesday, June 28, 2011

TOTOY MATIS IN DA HAUS!


Minsan lang namin makasama sa Inuman tong si Daryl a.k.a Totoy Matis. Hindi ko akalaing may itatagal na sya ngayon sa alak, di tulad nung college days na dalwang shot palang eh uuwi na.
Salamat sa oras kapatid! Mabuhay si Matis!

Monday, June 27, 2011

NANAY AND TATAY IN DA HAUS!


Digs..?!

Saturday, June 4, 2011

I'd like to keep on walking, on the road to ZEON


Hindi ko alam na magiging sobrang nakakapraning na makita ang asawa mo na hindi makalakad dahil daw sa sakit ng tyan nya. Oo, due date na nya eh. May 18? Pero aasa ba ko sa Ultrasound? Hinde, baka kamo false alarm lang. Kaya matapos kong pahirapan ang asawa ko sa paglalakad paikot sa loob ng bahay, minarapat ko naring magtawag ng tricycle para ipa-check up kung manganganak na nga talaga sya.
Sa Lying-in clinic, pagkatapos nyang i-BP. Hindi na kami pinaalis dahil good to go na nga daw si Abby, ako, nakangiti lang habang binubulungan ko si Abby ng pampalakas ng loob "Bige, sabi nila yun na daw ang pinakamasakit na shit na dadanasin ng isang babae, good luck.. Kung me kailangan ka text mo ko".. Na sinagot naman nya kaagad ng malumanay na sampal.
Hindi ko na maipinta yung mukha nya kaya hinatid ko na sya sa delivery room.
Nag-iwan nalang ako ng shit kay Abby, kung sakali may kung anung mangyaring wala sa plano namin. Saka ko lumabas para bilhin yung mga kelangan, na wala sa mga hinanda namin.

"Yosi Brad!?" , bakit ba itong mga cashier ng Mercury Drugs eh laging masungit!? Sarap sapakin ng putangina, praning ka na nga, nagmamadali ka na nga, badtrip pa tong mga tao na'to! Siguro kelangan na nila ng asawa na magpapaligaya ng buhay nila, magpapasigla ng kanilang sex life ng bumait bait. langya naman gusto nya atang sa kanya ko isaksak yung mga binili kong baby oil at shaver!! Pawis na pawis na ko sa init ng araw, ang walang hiya ko namang puso walang tigil sa pag pa-pump ng mga shit, "gimme some light here!!!"
Nang maihatid ko na lahat ng shit, pinatambay na ko sa labas kung san lahat ng tao eh parang nakatingin sakin : "Ooh, tignan mo si kuya, kabado hihi" -- Lul! pak yu! Minarapat ko nalang basahin yung dala dala kong aklat na hindi ko alam kung pambakla ba o sakto lang sa makalalakeng emosyon. Ang tagal ng walang hiyang doktor!
Alas syete kami pumunta dun.. anung oras na, ilang oras ng naghihirap si abby, ilang oras ng nanginginig sa kung ano tong kamay ko. "Yosi Brad?!" -- Tengena, nasan na yung mga tropa kong tinext ko para samahan ako saglit? andun, sa bahay nila.. Nanunuod ata ng cartoons. Oks lang, tanggap ko naman na bukod sa Alak eh interes lang sa chicks ang pagsasaluhan namin, hindi ang paghihirap ng isat-isa. Balang araw ako naman ang magshe-share ng ganun sa kanila. Tanggap ko na yun..

Ang magaling nating doktor, dumating ng alas dyies.. Sya pala yung nakasakay sa puting kotse, sarap sipain ng walang'ya. Anung oras sya kinontak ng mga nurse? Ang aga-aga! Tapos ngayon kakarating lang nya!? Sarap tirisin! Kaso nasa kamay nya buhay ng mag-ina ko. Hindi nagtagal nakita ko ng nagsisigalawan ng mabilis tong mga nurse natin. Lalo tuloy akong na-paranoid ang puta! Wala akong matanungan, wala kong makausap, nawawala konsentrasyon ko sa pagbabasa, edi naghintay nalang ako.
May umiiyak na baby. Ayokong pakasiguro.. Nasa Lying-In clinic kami. Maraming baby dun, pero shit talagang lakas ng kaba ko. Wala pang lumalapit sakin para sabihing puntahan ko na yung dalwa sa delivery room. Wala.. Oo! Kung wala ngang nagtanong sakin na "nanganak na ba asawa mo?" eh baka hanggang sa oras na ito ay hindi ko pa alam na nanganak na pala si abby. Tengeneng yen!! Salamat kamo sa mga lalakeng nakatambay dun na nag mabuting loob na kausapin ako. "Ha? eh kanina pa yun eh, sigurado ko nanganak na yun! may umiiyak pa.. Nanganak na yun".

Ate nanganak na po ba asawa ko? -- Ah! oo kanina pa!
Pwede ko na ho bang puntahan? --Oo sige!
Pak yu! kanina mo pa ko nakikitang nag-aalala dito tapos ngayon mo lang sasabihin yan? Sikuhin kita eh!
Pag dating sa loob, si Abby agad ang nakita ko, hindi pa sya nalilipat ng kama, andun parin sya sa (kung ano man tawag dun) Tulog, sure naman akong buhay sya.
Hindi ko lang alam kung sino unang pupuntahan ko, masyado kong na-stun.. Humiwalay na ang baby ko sa Abby ko. Andun sya, magang-maga, nasa ilaw.. Nananahimik. Eto yung anak ko.
Eto yung 9 months na dinala ni Abby, eto yung walangyang simisipa sa mukha ko pag pinapakinggan ko tyan ni Abby. Parang, pano ka nagkasya sa tyan ng mama mo?!


Tapos biglang namulat yung mata nya nung hinawakan ko sya. Hindi kaya masyado ka pang maaga para magmulat ng mata? Biglang pumasok yung assistant ng doktor.. Yung mabait na manang ; Mabait asawa mo, yung iba, talagang minumura na yung doktor. Sya bukod sa tinataboy nya yung pagkakahawak namin, wala na syang ginawang iba. Pero normal yung ganung reaksyon. Mabilis lang sya nanganak.

**Isip isip ko dapat minura ni Abby yung doktor makaganti man lang

Ate lalake ho ba ang anak ko? -- Ah oo, Swerte mo, lalake agad, iwan ko muna kayo, tawagin nyo nalang ako pag me kailangan kayo ha?

Sa awa ng diyos, nakaraos din si Abby, Yun nga lang talagang wala syang lakas para magsalita o kung anu man. Pagdating ng hapon nagsidatingan ang version ko ng 3 Kings na tinawag ko nalang na Tatong kups.. Pagdating ng gabi lalo kong naging busy kahit umuulan. Ako runner nila sa mga kailangan na shit bakit naman paisa-isa. Ang layu-layo ng bahay para lakarin o takbuhin!
Pero kailangan.
Bago kami makauwi sa bahay dala ang aming bagong crib midget, talagang kailangang harapin ang pinaghandaan namin ng ilang bwan. Hindi si Zeon kundi ang Hospital Bills! Dahil bukod sa napaka walang kwentang kausap ng sistema ng company ni Abby tungkol sa maternity shit, wala rin kaming naasahan sa SSS dahil kung san san pa kami gustong papuntahin nung kumpanya nilang ayaw nalang amining hindi nila hinuhulugan lahat ng benepisyo nila.
Sa awa ulit ng dyos, sumapat ang ipon.. Jah bless!!

Talagang dadating ako sa conclusion, na bilang isang Tunay na Tatay... Le'zzz Partey!! Shot na!



Thursday, April 14, 2011

CHIBUS KODAK MOMENTS






Salamat sa Walanghiyanghanepashit na SLR camera ni John Homer Alim

Sunday, March 20, 2011

Mang Inasar..


Dalawang linggo ang plano ng tropa para mag foodtrip sa Mang Inasal kasama sana yung mga classmates namin nung High School at mga barkada. Singkwenta katao ang bumoto at um-oo, nag LIKE sa Forum shit, nagkatanungan kung san magkikita-kita at anong oras. Maraming beses sumagot sa paulit-ulit na tanong na talaga namang nakakabobo, nagplano, nagkundisyon para maraming makain na rice. Sa huli kami kami parin ang nag foodtrip, may kasama lang na isa para hindi matawag na talkshit...


Sya si Malou! Nilibre nya kami ng dalwang 1Liter softdrinks. Sumama sya samin kumain ng ice cream, magpicture taking at sa mga shit na idea ng tropapips. Hindi ko nasabi na sa Mami'han lang kami kumain dahil hindi na kamo masaya kung kami kami lang ang kakain sa pesteng Inasal.


Salamat sa photos ni Patrick

Wednesday, March 9, 2011

Sharmica in the house!

Ganito magusap ang magkakatropa..
I-Click ang picture para mabasa ang shit

Friday, March 4, 2011

Gawin natin sa Bertdeyhan, Kasal at sa Videokehan


Galing sa blogspot ng Tunay na lalake.

Friday, February 25, 2011

Alaala ni Totoy Putik at ni Roxie

marami kong gustong isulat pag nasa bahay ako kaso inuunahan ako ng isipin para sa kinabukasan dahil may pasok.

Yan yung chinat ko kay Roxie dalwang segundo na ang nakalilipas, kaibigan o acquaintance whatsoever.
Hindi ko narin mahalukay kung pano kami naging chatmates sa FBook, basta ang naaalala ko..
masama ang loob nitong tao na to sakin nung college days.

Ako kasi dahilan kung bakit nagkahiwalay sila ng gago kong tropa na si Totoy Putik,
kung ano mang iniisip mo na dahilan kung bakit sila nagkahiwalay eh mali ka..

Flashback de pungal.
Nung college days, isa ko sa binigyan ng talento sa paggamit ng Adobe Photoshop.
Pero magugulat ka na halos Blur tool lang ang alam kong gamitin noon haha.
Sakin sila nagpapagawa ng project dahil alam nila na napaka-easy to get kong tao.
Bibigyan ako ng Cup cake, Sky flakes, minsan Egg sandwich at pag minamalas softdrinks.
Swerte kung may magbibigay ng pang bisyo.

Magdadaldalan sila sa labas ng computershop tapos bibigyan ako ng suhol, ngayon ako ang sasalo ng lahat ng traffic nila..
Tapos ok lang sakin kasi naka-benta mode yung account ko dati sa ran.
(maraming paligoy ligoy?)

Nagpagawa si roxie nuon sakin g project nila (sa totoo lang hindi ko sya kilala o kaklase nuon)
mga pictures un ng individual na mga kaklase nya tapos i-eedit at gagawing class picture.
badtrip din yung instructor namin don, sarap sapakin papahirapan pa mga studyante sa mga ganung shit.
pero oks lang may natutunan naman, so balik tayo sa dahilan :

Gutom na ako non, dahil hindi sapat ang cup cake (na tropa ko din ang kumain pagkabigay ng ibang mga chicks na nagpagawa) at sky flakes na pinaghatihatian din ng mga tropa kong busy sa pag rerecruit ng magpapagawa para may malamon ang tropa.
So, badtrip na ko. Dibale na ang pagod tangina wag lang ako gugutumin papatay talaga ako.
Pinapili ko sya ng design, ngayon, ang boyfriend nya (na malapit na malapit sa kilikili este puso ko) ang pumili ng background.
Simple.. Hindi nya nagustuhan... at hindi ko din nagustuhan ang naging reaction nya sa ginawa ko na pumasa naman sa lahat ng tumingin.
Na badtrip din ako. Tapos nagbreak na sila kinahapunan.

Lahat ng bigat ng shit nilang dalawa parang naibaling ata sakin ng mga tropa ko. Olats ako sa usapan nung gabi na yon.
na dahil sakin. hindi ko alam. Mahal na mahal din kasi ko siguro nung kaibigan kong iyon, nasabi nya sakin kinahapunan nung naginom kami na dibale na lang daw keysa mawala pa ang isang kaiigan na tulad ko. Nung hapon ding yon natuto akong humagikhik habang lumuluha at umiinom ng alak na walang pulutan.

Siguro naman nakalimutan na nila. At ito ipapa alala ko pa. KApatawaran nalang din.
Pare-pareho kaming mga jarhead muna nuon hanggang ngayon.

--Para kay Roxie